Gedifferentieerde en ongedifferentieerde liefde

 

 

Soms zijn mensen die aan biodanza doen een beetje in de war.

Dan denken ze dat ze vanaf nu van iedereen moeten houden. Dat je iedereen in je hart moet sluiten. Dat je iedereen even aantrekkelijk moet vinden. We zijn immers gelijk/gelijkwaardig.

Dit kan maken dat ze het lastiger vinden om hun eigen grenzen aan te geven. Of dat ze close met iemand gaan dansen, terwijl dat eigenlijk niet goed voelt. Of dat ze denken dat ze iedere soort dans met iedereen zouden moeten kunnen doen.

 

Ik wil graag iets vertellen over de termen 'gedifferentieerde liefde' en 'ongedifferentieerde liefde'. Dit zijn twee termen die we in biodanza gebruiken.

Beide soorten liefde kun je vergroten door het beoefenen van biodanza. Maar ze zijn niet hetzelfde aan elkaar!

Het komt er kort gezegd op neer dat het fijn is als je ongedefinieerde liefde kan voelen voor de mensen in de groep, je leven, de wereld; maar dat dit niet betekent dat je dan ook maar met iedereen even close hoeft te zijn! Je hebt simpelweg ook je eigen persoonlijke voorkeuren. En dat is natuurlijk helemaal prima. Gewoon omdat dit zo is.

 

 

 

 

Gedifferentieerde liefde

 

Dit is liefde zoals we die in ons eigen leven waarschijnlijk wel al kennen. De liefde voor onze partner, onze kinderen of wie dan ook in ons leven. De liefde die je voelt voor specifieke personen. 

Door oefeningen in de lijn van affectiviteit, zoals bijvoorbeeld dansen met ons hart, of dansen in twee-tallen, dansen met streling, kunnen we deze liefde steeds meer voelen en uitdrukken.

Ook het liefde kunnen voelen voor onszelf kan er voor zorgen dat we steeds meer gedifferentieerde liefde kunnen ervaren.

 

In biodanza kan het een hele mooie oefening zijn om juist die persoon uit te nodigen voor een dans met wie je heel graag wilt dansen. Om trouw te zijn aan jouw verlangens. Om dit te durven. Of überhaupt te voelen. Om daar je ervaring in te verdiepen. 

We zijn menselijke wezens, individuen, die leven in een wereld van dualiteiten, dus ook van persoonlijke voorkeuren, emoties en al wat daar bij hoort. Hier is helemaal niks mis mee. Hier zijn we mensen voor.

 

 

Ongedifferentieerde liefde

 

Je zou ook kunnen zeggen dat dit gaat over liefde die groter is dan ons persoonlijke niveau. Dat, wanneer je dit kunt voelen, je toegang hebt tot een groter, spiritueel niveau. Het niveau van eenheid. Dat we verbonden zijn met elkaar en met alles wat leeft. 

Dus ook met de mensen uit de groep, uit ons leven, uit de wereld, waar we ons niet meteen toe voelen aangetrokken.

 

In biodanza kun je oefenen om deze liefde groter te maken. Bijvoorbeeld door je hart te openen voor alles wat leeft. Of door oefeningen in een groep te doen, met gesloten ogen, zodat je je niet meteen laat leiden door wat je ziet, maar vertrouwt op wat je voelt. Of door in vloeiende oefeningen niet bij een specifieke persoon te blijven, maar mee te blijven bewegen met de stroom en zo steeds weer bij iemand anders terecht te komen.

Dit kan heel bevrijdend en verruimend werken. Je zult merken dat hierin veel meer mogelijk is dan je in eerste instantie had gedacht.

Je verbondenheid met alles wat leeft groeit en op die manier kan het veel rijker voelen dat je deel uit maakt van dit leven. 

 

Maar het betekent dus NIET dat je 'maar met iedereen close hoeft te dansen'!

Ieder moment kun je zelf kiezen wat je doet. Er is niks mis met het voelen van grenzen.

En het is ook heerlijk om te genieten van de gedifferentieerde liefde die je voelt.

 

 

persoonlijk

 

Ik geniet persoonlijk heel erg van het voelen van liefde voor alles en iedereen. Kan me tijdens biodanza en in het dagelijkse leven heel verbonden voelen met de wereld en met wat ik zie. Maar ik geniet er bijvoorbeeld ook superveel van dat ik een intieme relatie heb met mijn geliefde, die helemaal van ons samen is. En dit is behoorlijk gedifferentieerde liefde dus. I love it!